گریز
اینك من و نظارۀ پروانه ای سپید
بر پلّه های قصر زمرّد؛
اینك من و گریز.
آه، ای پرندۀ پنهان
در كوچه های عطر و طراوت،
آوازهای پاکِ تو آیا
بانگی ست تا كه من
آیم برون زِ محبسِ تاریك خویشتن؟
Escape
Here I am, watching a white butterfly
On the stairs of an emerald palace,
Here I am, on the way of escape.
Oh, you the invisible bird
In a cool fragrant nook
Of the green tower of seclusion,
Is your pure song
An awakening call for me
To break out of the dark prison
Of the Self?
Mahmud Kianush, an excerpt from Thorns & Pearls
https://www.twirpx.com/file/2134815/